07 stycznia 2009

Kiepskie kazania. Zwięzły poradnik dla słuchacza.

Znalazłem coś co zdjęło z mego serca odwieczny problem! Jednocześnie często zastanawiałem się nad tym, jak to rozgryść i jak do problemu podejść.
Myślę, że ten malutki poradnik jest jakąś próbą. A co Ty o tym myślisz Słuchaczu kiepskich kazań?
Popatrzmy co proponuje o. Mateusz Przanowski, dominikanin.
Drogi czytelniku Poradnika!

Jako ten, który wysłuchał już sporo kiepskich kazań w życiu, a do tego jeszcze sam w tej dziedzinie zawyża statystykę postanowiłem sporządzić ten krótki poradnik. Wiedz więc Czytelniku, że czynię to z Norwidowskich „ruin samego siebie”.


Poradnik ten jest adresowany do wszystkich, którzy nolens volens słuchają kiepskich kazań i uważają, że coś jest nie w porządku. I mają niestety rację. Ale co robić? Ojciec Joachim Badeni (97 lat) mawia: „Ja daję kaznodziei 20 sekund i gdy mi się nie podoba wyłączam aparat słuchowy”. Jeśli jesteś młodszy i nie możesz wyłączyć aparatu słuchowego, spróbuj zastosować się do moich wskazówek.


1. Przed kazaniem

Musisz drogi Słuchaczu Kiepskich Kazań wiedzieć, że Pan Bóg nie stawia kaznodziei w komfortowej sytuacji. Kaznodziejstwo jest bardzo ciężkim kawałkiem chleba. Każdy kaznodzieja zna uczucie klęski, gdy skończywszy kazanie patrzy w twarze słuchaczy, na których maluje się pomieszanie przerażenia, politowania, nudy, rozbawienia i innych niskich uczuć. A cóż powiedzieć (fraza kaznodziejska) o tej dziewczynce, które ku uciesze rodziców i gawiedzi przez całe moje kazanie potrząsała grzechotką w odległości metra od ambony? Czyniła to z jakąś obsesyjną jednostajnością. Skończyła dopiero wtedy, gdy zacząłem się jąkać. I jakże nie wspomnieć w tym miejscu (znów fraza kaznodziejska) o jednym, prawdopodobnie głęboko wierzącym człowieku, który stojąc na środku kościoła parodiował moje gesty, budząc przy tym w pełni uzasadnione bezbrzeżne rozbawienie wiernych? Czytelniku, miej litość nad kaznodziejami! To moja pierwsza wskazówka.Pamiętaj też, że do kościoła chodzimy po to, by dowiedzieć się tego, czego wcale nie chcemy się dowiedzieć. Kiedy więc kaznodzieja mówi coś, co mi nie pasuje, to niekoniecznie jest to jego problem. Moja druga wskazówka zatem: idź do kościoła z postanowieniem usłyszenia czegoś, co Ciebie zdenerwuje, wyrwie z letargu, co wzbudzi Twój protest. Będziesz miał przynajmniej o czym myśleć. (Oczywiście tę zasadę należy stosować roztropnie).Wskazówka trzecia. Jeśli się nie pomodlisz za kaznodzieję przed kazaniem, to nie masz prawa być niezadowolony i nie masz prawa go krytykować. Amen.Jeśli więc jeszcze przed kazaniem charakteryzujesz się tymi trzema przymiotami, a więc: masz litość dla kaznodziei; lubisz słuchać rzeczy, które Ci nie pasują i modlisz się za kaznodzieję – czytaj dalej.


2. W trakcie kazania

Jeśli kaznodzieja mówi od rzeczy, krzyczy, miota się, robi się czerwony ze złości, stara się „robić wrażenie”, kokietuje, powtarza się, stara się być sympatyczny, nudzi, ględzi... a więc, gdy mamy do czynienia z kiepskim kazaniem masz trzy wyjścia:- Opcja dla herosa. Herosi wiary, z reguły osoby starsze i mądre mówią: „Z każdego kazania da się coś dla siebie wydobyć”. Jeśli nie dorosłeś do tej postawy proponuję:- Opcja modlitewna. Noś w kieszonce różaniec i zacznij go sobie w duchu i bez ostentacji odmawiać. Czas jest cenny, nie powinniśmy go marnować. Zamiast krążyć myślami po całym świecie i wkurzać się na kaznodzieję, lepiej zmówić różaniec. Bądź pożyteczny.- Opcja teologiczna. Powiedz sobie sam kazanie.


3. Po kazaniu

Mylisz się, jeżeli uważasz, że oddziaływanie kazania kończy się wraz z ostatnim słowem kaznodziei. Masz jeszcze sporo do zrobienia. A więc, jeśli kazanie było naprawdę słabe, możesz je jeszcze ratować! Pomódl się do Ducha Świętego, by chociaż jedno słowo zostało przez kogoś zapamiętane. Może ktoś inaczej niż Ty przeżył to kazanie. Możesz wołać dramatycznie: „Duchu Święty ratuj to kazanie!”. Zniechęcam Cię do bezpłodnego krytykowania kazań a zachęcam do delikatnego upominania kaznodziei, nawet jeśli spadną na Ciebie za to gromy.

Mateusz Przanowski OP
http://www.dominikanie.pl/

KOMENTARZE Internautów:

DorkaS

Dodałabym jeszcze możliwość ćwiczenia się w cierpliwości w trakcie „trudnego” kazania i zastanowienie nad tym, co Bóg chce mi powiedzieć przez to przeżycie, co mi pokazać, do czego sprowokować, gdzie posłać.

Janusz

To co Ojcze piszesz jest bardzo bardzo mądre i dobre. Bardzo Ci dziękuje za tego bloga. Choć napisany humorystycznie traktuje go serio i będę stosował. W mojej rodzinnym mieście jakość kazań jest hm.. no dla hiper wytrwałych. Ale z Twoim niezbędnikiem jakoś może przetrwam. Dzięki i pozdrawiam serdecznie. A twoje kazania wcale nie są złe. Wręcz bym powiedział że są dobre a często nawet bardzo dobre.

Anka

Ważny tekst. Chcę tylko dorzucić coś do jednego fragmentu. Co zrobić z przeszkadzającymi? Zwrócić uwagę! Zawsze w takich sytuacjach zastanawiałam się, jak to możliwe, że ksiądz to ignoruje i nie zauważa. Oczywiście nie krzyczeć, nie wkraczać do akcji, nie mówić tonem protekcjonalnym, ale zapytać, „czy mógłbym poprosi opiekunki dziewczynki, o posadzenie jej koło siebie, bo bardzo mi jest trudno mówić przy akompaniamencie grzechotki; pana natomiast poprosić o zajęcie miejsca” (to mogłoby być trudniejsze)… To doprowadziłoby do nawiązania bezpośredniego kontaktu kaznodziei ze słuchaczami, którego niejednokrotnie brak. Słuchacze potrzebują świadomości, że kazanie/homilia zawiera przesłanie nie tylko dla nich, ale też dla tego, kto je głosi.

nikoghos

Czy Bóg nie może czegoś powiedzieć przez kiepskie kazanie? Musi się koniecznie posługiwać elokwentnymi i uduchowionymi kaznodziejami, żebyśmy się nie wyłączyli, albo nie zaczęli odmawiać różańca? A może akurat chce mówić przez zirytowanie słuchacza, oburzenie, czy wręcz zgorszenie? Słuchać zatem, nie wyłączać się. Najwyżej następnym razem pójść gdzie idziej na mszę.

niepokorna

Delikatnie upominam więc o. kaznodzieję - proszę być wdzięcznym tej matce z dzieckiem i z grzechotką, że przyszła na ojca mszę - myślała, że poczuje się jak w domu. Ale cóż teraz to trzeba zabrać ze sobą instruktaż Przanowskiego...

joanna

poradnik Ojca wydaje mi się całkiem niezły (może prócz opcji teologicznej, bo jest dość ryzykowna), więc biorę go sobie do serca i dziękuję :) jednocześnie, mając świadomość słabości mojej wiary, staram się chodzić na Mszę tam, gdzie jest duża szansa usłyszenia kazania na wysokim poziomie (co wcale nie musi oznaczać nie wiadomo jakiego poziomu elokwencji i uduchowienia). a tak nawiasem i w nawiązaniu do wypowiedzi niepokornej - kto daje dziecku grzechotkę w kościele?! nie zaszkodzi czasem troszkę pomyśleć...


Do niepokornej
Kochana, mądrością jest dzieci wychowywać tak, żeby wiedziały, że są miejsca w których trzeba zachować spokój, ciszę. Dziecko potrafi wykorzystać sytuację wiedząc, że wszystko mu wolno. Więc z szacunkiem do Niego, ale stanowczo należy pokazać mu, czego robić nie należy...

niepokorna

Zgadzam się z przedmówcą. Problem w tym, że to nie chodzi o tą grzechotkę, o to czy dziecko jest mniej głośne, czy więcej w Kościele. O tym każdy/a wie. Chodzi o pogardliwe podejście O. Mateusza do słuchaczy machających rękami, czy grzechotką. Mamy być bezgranicznie posłuszni, poddani głoszącemu mowę - szkoda tylko, że nie ma możliwości polemiki z kaznodzieją i chyba marnym skoro tak mało znaczące rzeczy rozpraszają jego uwagę.

czytelnik

Niepokorna poniosło cię. Widać że nie jesteś nauczycielką ani wykładowcą. Kazanie to dialog kaznodziei ze Słowem. Robi to w naszym imieniu, w imieniu Kościoła, i odpowiada na nasze pytania. To trudne i wymagające skupienia. A zatem pomóżmy mu. Małe dzieci z grzechotkami, krzyczące, rzucające różnymi przedmiotami + obojętni rodzice = zdenerwowani wierni i ksiądz.
maskaChyba najciekawsze rozwiązanie :) Pierwszy raz się z nim spotykam :) Dzięki :) Ale chyba też trzeba pomodlić się solidnie, żeby nie było w nim herezji :)))
------------------------
/brat Pit/ - a ja sobie myślę... dobrze by było mieć tyle komentarzy pod swoimi postami :)))

13 komentarzy:

nimm pisze...

Dobrze, że wrzuciłeś te komenty na bloga! Zawsze to jakiś wzór dla tych, co nie wiedzą jak to się robi... :)
Też bym chętnie poczytała, a skoro nie ma co, to sama piszę a echo uprzejmie odpowiada... :(

Piotr Zajączkowski OFMCap. pisze...

No tak smutno troszkę, że komentarzy nie ma... A ze statystyki wynika że dziennie na stronę zagląda ok. 30 osób... 5 stycznia było ich nawet 53 :))

Zapraszam do komentarzy!

Anonimowy pisze...

Piotrek looz! nie łam się brakiem komentarzy! Może w życiu czytelnika pojawiają się konkretne "komentarze" w postaci owoców nawrócenia...Jeden sieje słowo a ktoś inny zbiera...serdeczne pozdro!

Piotr Zajączkowski OFMCap. pisze...

Nie ma to jak wsparcie brata! :))
dzięki Marcinie. Staram się tym nie przejmować co widać gdy zamieszczam kolejne posty, tylko trochę szkoda... Mi zawsze brakuje dyskusji na dany temat. A mogłoby to być bardzo pożyteczne, chociażby o tych kazaniach... Świeccy powiedzą Ci jak się ich słucha i juz masz motywację :) Jak zobaczyłem coś takiego u dominikańca to tak od razu pozazdrościłem mu...

Anonimowy pisze...

No tu masz racje "dobry komentarz nie jest zły" Ja osobiście każdy Twój post "namierzam" ;-) serdecznie pozdrawiam i nie ustawaj w głoszeniu Dobrej Nowiny w necie!

sarna pisze...

Piotrze- bardzo dawno nie słyszałam Twego kazania - a jak słuchałam , przewaznie były - bez ściemy - DOBRE!!!!!!!!

Piotr Zajączkowski OFMCap. pisze...

No wreszcie się coś ruszyło... :)) Czyżby rzeczywiście ktoś tego bloga ogląśdał i słuchał?
A Sarna to chyba... ciekawe czy mam dobre namiary na Białą P.?
Jeśli to Ty Sarna, to BARDZO SIĘ CIESZĘ, że tu zaglądasz... :))

nimm pisze...

wowwwwwwwwww... tu się rozmawia... to może ja kawy zaparzę... :)))

Piotr Zajączkowski OFMCap. pisze...

Oj tu się rozmawia Małgosiu... kawy wiecej potrzeba :))

Heke pisze...

Bracie... chyba mi wybaczysz, że jestem milczącą czytelniczką? :)

a może być herbatka, bo kawy nie pijam? ;)

Anonimowy pisze...

O! widzę, że tu megaruch się zrobił! ;-) na kawę to i ja się załapię! Piotrze "rzucaj" tematy do dyskusji! pozdro!

nimm pisze...

Herbatka?? Jak najbardziej... :) Owocowa może być?? Z cytrynką?? Z modem??

Piotr Zajączkowski OFMCap. pisze...

Rzuciłem temat CZADOWY - w nowym tekście!

Zapraszam do propozycji!